یه روایت صمیمی و ساده و بی‌ریا از کودکی نویسنده، که گرچه شباهتی به کودکی ما دهه شصتی‌ها نداره خیلی، ولی به شدت دلنشینه
      

        یادمه وقتی این کتاب رو با اون فضاسازی عجیبش خوندم خودم هم حیران بودم و گویی منم به دنبال سلوچ میگشتم!هنوز اون حس باهامه...
      

        توی این مجموعه کتاب که چندسالیه  نشر اطراف حوالی محرم منتشر میکنه، محاله بخونیش و خودت رو پیدا نکنی، محاله قصه خودت رو توی روضه‌ها شبیه یکی از این قصه‌ها نبینی، چون راویا شبیه خودمونن و خاطره‌هاشون از خاطره جمعی تک‌تک‌مون روایت میکنه
امسال "مهمانگاه" از این مجموعه‌کتاب، ساختارشکنانه‌تر  و بی‌پرواتر روایتها رو کنار هم چیده بود و عجیب به دلم نشست.