مشکل کتاب این است که از زمان سفر و نگارش آن زیاد می گذارد و همین بعضی مسائل را لوس می کند.
خوبی اش هم این است که برای چندمین بار به این فکر کردم که گویا دین داری در خارج از ایران در مواردی بسیار سهل تر است تا در ایران.
        

          بسیار خواندنی..نتیجه گیری ها و گفتگو ها و تجربه های کتاب واقعا خواندنی است.
        

          این سفرمانه فوق‌العاده است...اگر نخبه علمیهستی و قصد سفر به آمریکا رو دارید حتما این کتاب رو مطالعه بفرمایید.
        

          نثر بسیار زیبا و روانی داشت و روایت به گونه‌ای خاص مخاطب رو با خودش به فیلادلفیا و واشنگتن دی‌سی و ... می‌برد.
از اینکه هم نقاط مثبت و هم نقاط منفی تحصیل در آمریکا بیان میشه، مخاطب حس خوبی به ادامه مطالعه پیدا میکنه
زیباترین بخش این سفرنامه، رفاقت و آشنایی با سایر مهاجران بود.
        

          سفرنامه جذابی بود و البته واقعی (مثل خاطرات سفیر قهرمان سازی نشده بود ! ) یعنی یک آدم معمولی عاشق ایران که برای تحصیل به آمریکا میرود و جالب تر این که آنقدر عشق به ایران دارد که حتی از حرف زدن و نوشتن انگلیسی احساس عذاب وجدان میکند و این تفاوت نگاه در همه جای این سفرنامه پیدا بود و بسیار جالب
        

          یک سفرنامه جذاب و قوی، از دانشجوی مسلمان ایرانی در آمریکا است، که نگاه انتقادی از آمریکا و ایران در صفحه به صفحه کتاب دیده می‌شود.
نویسنده قائل است دودهای فریبنده غربی باعث شده زیبایی های دماوند که استعاره از فرهنگ اسلامی- ایرانی است را نبینیم.
راوی از آمریکا چنین یاد می کند:« اساساً امریکا کاتالیزور خوبی است، برای شناخت افراد و دوستان و حتی برای نیروهای انقلابی. در اینجا چه بسیار بسیجیان ارزشی که تغییر رویه داده اند و چه بسیار افراد حقیقت جویی که لباس اصلاح و مخالفت با ارزش ها به تن داشته اند و عاقبت نیرویی ارزشی یا حتی انقلابی بیرون آمده اند و البته اصلاح طلبان زیادی که روی پله های هواپیما خود را را وا داده اند. از یاد نبریم که چمران و نیروهای بسیار زیادی در اوایل انقلاب همین کاتالیزور بیرون آمده و در تاریخ انقلاب ایران ماندگار شده اند.»
        

          این یک سفرنامه جذاب  است باتمام ریزبینی های خودش ،علی خسن زاده همشهری من جلوترازچاپش کتاب رادراختیارمن قرارداد ،بعدازمطالعه کلی لذت بردم  حتما مطالعه کنید