درباره‌ی مادر، مردن و خاطرات.
در ابتدا و میانه؛ کسالت‌بار، تشبیه‌های بکر و خوب و ملموس، پایان‌بندی دمِ‌دستی ولی خوب.
        

          با ترجمه‌ی محمد قاضی می‌خوانمش که اینجا پیدا نکردم
        

          آقای میانسالی که توی باغ کتاب به من گفتی این کتاب عالیه و نظیر نداره، این‌‌طوری نبود. خوب بود، ولی بی‌نظیر نه!
        

          نکته خاصی در باب "خواندن" مطرح نکرد جز اینکه به عقیده پروست "هیچ حقیقت ژرفی در کتاب در انتظار خواننده نیست. کتاب مقدمه‌ای است برای ورود به حیات فکری، نه خود آن". بله او می‌گوید که حقیقت جسمِ جامدی نیست که توی کتاب بشود پیدایش کرد، بلکه هر فرد با بینش شخصی خودش باید آن را (حقیقت را) بازآفرینی کند.
باقی‌اش تقریبا درازگویی‌های دهان پرکن است.
        

          داستان در مورد یک مرد خیلی پولداره که همینطور که از اسم کتاب مشخصه،کشته میشه.
من با این کتاب زندگی کردم و کلی بعد از خوندش حس خوبی داشتم.
البته دوست دارم نظرمو در مورد قاتل هم بگم.
اصولا فکر میکنم همینه.
قاتل شخصی هست که بهتر تورو می‌شناسه و کمتر کسی هست که بهش شک کنه.
مثل این میمونه که ما بیشتر از نزدیکترین افراد به خودمون ضربه میخوریم...
        

          در مقایسه با کتاب قتل در خانه کشیش از ۱۰،پنج مناسبش بود.
داستانش تا نصف بیشتر کتاب آروم و ملایم و شاید خسته کننده باشه ولی در آخر جذاب تموم میشه.
نکته جالب که توجهمو جلب کرد نحوه سوال پرسیدنشون بود.یه جوری که اطلاعات میگیری ولی دلیل سوالتو نمیگی.

کلا پشیمون نیستم از خوندنش:)
        

          عالی بود و بینظیر.فکر منو خیلی باز کرد و شدیداً درگیر کتاب شدم.مثل بعضی از کتاب ها خیلی دنبال حاشیه و حرف ها و موضوعات یکنواخت نبود و هر قسمت از کتاب یه اتفاق جالب میفتاد و خواننده رو علاقمند میکرد که ادامه بده و واقعا سخت بود حدس اینکه کی قاتله:)