و آن شب فهمیدم که به همین سادگی آدم اسیر می‌شود و هیچ کاری هم نمی‌شود کرد.نباید هرگز به زنان و مردان عاشق خندید. همین جوری دو تا نگاه در هم گره می‌خورد و آدم دیگر نمی تواند در بدن خودش زندگی کند ، می خواهد پر بکشد.

مصیبت های جگر خراش هم همین طور بروز می‌کند. انسان اول تمام عمق آن ها را درک نمی‌کند. گاهی خودی نشان می دهند و در نیستی فرو می روند.ناگهان تمام ارکستر به صدا در می آید. آن وقت اشک از چشم های شما جاری می‌شود و خودتان نمی دانید برای چه گریه می کنید.

آدم هایی که دوستشان داری جبر ریاضی نیستند: که محاسبه شوند، تفریق شوند ، یا با یک ممیز بین خودت و آن ها فاصله بیندازی. این طور نبود که فقط سه هشتم ویکتور و جاش متعلق به او باشد و تنها چهل درصد خانواده اش باشند، آن ها کاملا به پیپ تعلق داشتند: پدرش و برادر کوچک اعصاب خرد کنش.