هر روز می‌پنداریم که فردا باز می‌گردد، اما فردا روز دیگری است که آن هم فقط یک‌بار می‌آید.

باری، باید گفت که تقریبا همه چیز در جهان گردویی پوک است. به ندرت می‌توان مغز را در پوستش یافت، بلکه مغز در جای کاملا دیگری است و غالبا به طور تصادفی پیدایش می‌شود.

هنگامی که از رنج فارغیم، آرزوهای بی‌قرار، توهم خوش‌بختی را که در واقعیت وجود ندارد در ذهن ما منعکس می‌کنند و ما را بر می‌انگیزانند که به دنبال آن برویم.

میتوان این جنون را در همه جا دید و دنبال کرد: از مراعات بزدلانه و برده وار آنچه دیگران می گویند گرفته تا فرو رفتن خنجر ویرگینیوس به قلب دخترش یا اغوای آدمیان به قربانی کردن راحت ثروت و سلامت و حتی حیاتشان به این منظور که نامش به یادگار بماند.

جهان پر از رنج و مصیبت است و اگر کسانی از آن در امان باشند، بی‌حوصلگی در هر گوشه در کمین آن‌هاست.