راست می گفت،زمان مثل کره خر بزرگ میشود و آدم متوجه نمی شود،کره گی اش کی بوده و خرانه گی اش کی! سر می چرخانی زیر بار رفته ای و باید سختی بکشی.

ـ هر وقت دنبال دلیل گشتی،بدان هنوز وقتِ رفتنت نبوده. ـ آدم بی دلیل به راه نمی زند که. ـ دلیل هر راهی در دلِ راه است.

آدمی فرار می کند و بعد دنبالِ دلیل می گردد چرا فرار کرده. تازه این وقت هم دارد فرار می کند.

مرد اگر گریه نکند،بغضش روزی سرش را خواهد خورد.

خدایار را دوست داشتم اما آغگل برایم بوی دیگری می داد. این وطن وطن که باب و دایه از آن حرف می زدند،برایم آغگل و آواجیق و دریاچه و نی زارهایش نبود؛برای من بوی خاما بود که هنوز هنوز توی سرم چرخ می خورد و روی کلاهش علامت دو کوه آرارات،برق می زد.