چند ماه پیش سایه‌ی باد رو خوندم، عاشقش شدم و با تموم‌شدنش خیلی غصه خوردم. برای همین هم تصمیم گرفتم تا مدت‌ها نرم سراغِ کتاب بعدیِ این مجموعه.
ولی خب آدم تا کی می‌تونه در برابرِ این وسوسه‌ طاقت بیاره؟🫠

«بازیِ فرشته» دومین کتاب از مجموعه‌ی گورستان کتاب‌های فراموش‌شده است.
داستانِ این کتاب درباره‌ی نویسنده‌ایه به اسمِ «داوید مارتین». پسری که تمامِ زندگیش تنها بوده ولی همیشه آرزوهای بزرگی برای خودش داشته. 

داوید هر جایی که تو زندگی احساس می‌کنه روزنه‌ی امیدی رو پیدا کرده، بدتر و سخت‌تر از قبل شکست می‌خوره. در واقع با خوندنِ این کتاب بیشتر از هر چیزی، با کابوس زندگی داوید همراه می‌شیم؛ با تمامِ احساسات تلخی که می‌شه تجربه کرد.
درست تو دورانی که داوید تو سراشیبیِ سقوط و غرق شدنه، وقتی کاملا از همه‌چیز ناامید می‌شه، پیشنهاد وسوسه‌کننده‌ای از یک ناشرِ مرموز بهش می‌رسه، درخواست نوشتنِ یک کتابِ عجیب…

تقریبا بخشِ پایانیِ کتاب، ارتباطش با سایه‌ی باد مشخص می‌شه که نمی‌دونم چرا انقدر با فهمیدنش هیجان زده شدم.
به نظرم دنیایِ این کتاب از کتابِ قبلی تاریک‌تر و حتی ترسناک‌تره، معماهاش هم پیچیده‌تر و هوشمندانه‌تره، ولی با این حال من سایه‌ی باد رو خیلی بیشتر دوست داشتم🫂

پی نوشت:
همون‌طور که ثافون هم تلاش می‌کنه بهمون بگه، ما تو یاد و خاطره‌ی آدم‌هایی که دوستمون دارن همیشه زنده می‌مونیم. این خیلی زیباست، هرچند غم‌انگیز هم هست.
        

          قصه هایی کوتاه و به شدت واقعی و غم انگیز .
زندگی سخت وسرشار از تلاش مردمان روستاهای کرمانشاه در گذشته ای نه چندان دور .
متن گیرا و روانی داشت و واقعا ارزش خوندن داره .
        

          کتابی درباره‌ی عاشورا با محوریت امام سجاد ع 
از استاد شجاعی 
نویسنده‌ای که عاشقش هستم
اما این کتاب کمی متفاوت بود با آثاری که در خاطره‌ام از ایشان داشتم. 
نمی‌دانم چه طور بگویم. احساس می‌کنم کمی از جنبه‌ی ادبی قلمش کم شده بود و تلاش کرده بود حرف‌هایی را در میان روایتش از معصوم بگنجاند که منش و سبک زندگی ایشان را در نسبت با حکومت و حکومت‌داری کمی صورتی می‌کرد. 
این کتاب دو جلد دیگر نیز دارد که قبل از خواندنشان نمی‌توانم نظر قطعی بدهم.