پایان جلد دوم مثل ضربه ای محکم به قلبم بود! حسرتِ دانستنِ ادامه‌ی داستان، لحظه‌ای آرامش را از من ربود. خوشبختانه، دوستی مهربان با هدیه‌ی جلد سوم، این حسرت را به ذوقِ وصف‌ناپذیری تبدیل کرد. کتاب را با اشتیاقی دیوانه‌وار ورق زدم، اما... نصفه‌های راه، ریتم داستان کم‌کم کند و توصیف‌ها کش‌دار شدند. انگار در باتلاقی از جزئیات غرق شده بودم. برای مدتی کتاب را کنار گذاشتم، تا اینکه... یک روز دوباره آن را باز کردم. و چه شگفتی! مثل این بود که از خوابی طولانی بیدار شده‌ام و داستان سرانجام به جریان واقعی خود رسیده! از آن نقطه به بعد، مثل موشکی به سوی پایان پیش رفتم. راستش، شاید نیمه‌ی اول کمی کند و خسته‌کننده باشد، اما باور کنید صبر تان ثواب دارد! به نظرم این کتاب به‌شدت ارزشمند است، فقط کمی صبر می‌خواهد تا به قلب داستان برسید. در کل، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی بود.
      

        من این کتاب را در روز تابستان شروع کردم و تمامش کردم.
بگذارید بگویم چی شد با این کتاب آشنا شدم، این کتاب خیلی توی مدرسه محبوب بود و مورد پسند  دوستام بود و کسانی که سلیقه‌شان  با من یکی بود، برای همین رفتم دنبالش که ببینم چجوری هست.

اما در مجموع خود داستان درمورد چی بود؟
درمورد پسری به اسم برادلی چاکرز که قلدر مدرسه حساب می شود و هیچ کس از او خوشش نمیاد و از درس و مشق متنفر، اما کسی پیدا می‌شود که برادلی را دوست داشته باشد؟ اگر کسی پیدا شود. برادلی، او را به عنوان دوست می‌پذیرد؟

اما نظر من درمورد کتاب:
می‌توانم بگویم با ایده و داستانی که نویسنده نوشته است کاملا موافقم، چون این کتاب جز داستان هیجان انگیزش که خیلی راحت  جذب می‌شود.بلکه،  احساسات آدم های قلدر را درک می‌کنی. سبک نوشته ی نویسنده هم برای من جذاب بود.