در توصیف این کتاب می‌توان گفت: "یک داستان شگفت انگیز از یکی از بهترین نویسندگان تاریخ ادبیات". 
قلم کاواباتا بی‌تکلف است، ساده می‌نگرد و ساده می‌نگارد. داستان‌هایش برای شگفت‌انگیز بودن به تخیلات فراواقعی یا حوادث عجیب و پیچیده نیاز ندارند. همه چیز در سادگی توصیف می‌شود اما به بهترین شکل، با کمترین کلمات، کوتاه ترین جملات و عمیق ترین معانی. این دقیقا همان چیزی است که او را ممتاز می‌کند. قلم او منحصر به فرد است و داستان‌هایش عمیق‌ترین احساسات انسانی را نشانه می‌رود. 
گرچه بهترین اثر او نیست اما خواندنش قطعا لذت‌بخش خواهد بود.
      

        کافه کرنک نه بهترین کتاب محفوظ است و نه خاص‌ترین آن اما همه‌ی ویژگی‌های شاهکارهای او را داراست. 
داستانی کوتاه از جامعه مصر پس از (کودتا/انقلاب ۱۹۵۲) که به صورت نمادین در یک کافه تصویر شده است. راوی همچون غریبه‌ای وارد کافه (جامعه) می‌شود و حال گویای وقایع، حوادث و احساسات انسان‌هایی که در آن وضعیت در حال زندگی کردن‌اند.
متن داستان روان و دلپذیر است.  
مهم‌ترین ویژگی ادبیات محفوظ که حضور راویان چندگانه است  در این اثر هم به شکل جالب توجهی نمایان است. یک داستان از نگاه چند راوی بیان می‌شود و زاویه‌ی نگاه هر کدام به وقایع بر جذابیت آن می‌افزاید
به سبب کوتاهی و جذابیت متن شاید انتخاب بدی برای شروع و ورود به دنیای محفوظ نباشد.