امام حسین(ع) می‌خواست یک نفر را به شهر کوفه بفرستد تا از صداقت مردم کوفه مطمئن شود. او پسر عمویش مسلم را فرستاد.
مردی که شجاع و راستگو بود و از همه مهمتر، گوش به فرمان امام حسین (ع) بود.
      

        پیامبر(ص) درباره‌ی امام حسین (ع) گفته بود: حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.
      

        زهیر مرد بزرگی بود. خانه و باغ و فرزندان زیاد داشت و فرمانده جنگی قوی ای بود، ولی با امام حسین قهر بود. تا اینکه یک روز امام حسین از او خواست به دیدنش برود و با هم حرف زدند. آن وقت بود که زهیر به خاطر آورد که چقدر در دلش عاشق امام حسین و خانواده پیامبر است. زهیر به آرزویش رسید و در کربلا به شهادت رسید.