بالاخره تموم شد.
اولین کتابی بود که از آگاتا کریستی میخونم ولی تا الان چندتا کتاب از آرتور کانن دویل خونده بودم، و با اینکه عاشق شرلوکم این تا الان تجربه جنایی بهتری بود برام.
کتاب خیلی داستان محور بود و اصلا شخصیت محور نبود، شاید تنها نکته منفیش هم همین بود، کتابای شرلوک نکته مثبتش اینه شخصیت های جذابی هم دارن.
درکل دوسش داشتم و تجربه خوبی بود، ولی فک نکنم کتابی باشه که خیلی تو یادم بمونه
      

        خودمو خیلی در حدی نمیدونم که بخوام نظرمو راجب کتابی بگم، ولی صد در صد وارد تاپ‌فایو هام شد.و در مقابله با 1984 که از لحاظ مفهومی شباهت های زیادی داشتن، از خیلی جهات بهتر عمل کرد.