من زمانی را دوست دارم که همه در خوابند.در این زمان ما نه از گذشته خود پشیمانیم،نه برای آینده نگران؛اما آدم ها با گرامیداشت خاطرات شادشان با آینده پرشکوهی که به آن امید دارند،به خوابشان بی توجهند.حتی آدم ها میخوابند بدون اینکه بدانند خوابند.