عمری به سر دویدم در جست و جویِ یار جز دسترس به وصلِ ویم آرزو نبود. دادم در این هوس، دلِ دیوانه را به باد این جست و جو نبود.

آه، هنگامی که یک انسان می کشد انسان دیگر را، می کشد در خویشتن انسان بودن را.

بسترم صدف خالی یک تنهایی است. و تو چون مروارید گردن آویز کسان دگری...