«مهر و مهتاب» با حرکتى خیال‏گونه از کنار کوچه‏هاى زندگى عبور مى‏کند و خواننده را با خود در این کوچه‏ى بى‏انتها همسفر مى‏سازد. گاهى، کوچه بهارى است و عطر صد خاطره را به مشام مى‏رساند و گاهى دیگر، صدائى مکرر، فریاد مى‏زند که از این عشق حذر کن. نویسنده سعى در نگاهى تازه و با زاویه‏ى دیدى نو، به تمامى روزمره‏گى‏هاى زندگى داشته و قصد داشته است دیدگاه خواننده را از این منظرگاه، نمودى دیگر ببخشد. نویسنده توانسته به این خواسته خوب، که حکمى صریح صادر نکند و خوانندگان را به فکر وادارد دست یافته است. و به راستى نیاز تمامى رمان‏خوان‏هاى ما در هر سطح و اندازه‏اى، خواندن داستانهایى است که راوىِ مسائل و مشکلات امروز جامعه، بدون نتیجه‏گیریهاى کلى و شعارگونه باشد تا خود خواننده و به‏ویژه نسل جوان، درست نگاه کردن و طریق فکر کردن را از لابه‏لاى کلمات، تمرین کند و بیاموزد.