قصه‌ی زندگی یک خواهر و برادر روسی که با خانواده‌ای متعصب بزرگ شدن.
کشش خوبی داشت . 
باتوجه به اینکه نویسنده چخوف  مبارزه با سنت گرایی و خرافات توی داستان هست که یه جاهایی هم تنه به مذهب می‌زد. 
        

          اولش جالب بود
        

          شروعی سردرگم، میانه‌ای جالب و پایانی زیبا و فلسفی داشت. از آن دست فلسفه‌ها که به جانت می‌نشیند، چرا که از عمق تجربه پدید آمده است.
        

          این اولین کتابی بود که از چخوف خوندم و حسش واسم دقیقا مثل خوندن کتاب های هاینریش بل بود. انقدر روون و جذاب که من رو به داخل داستان کشید و با میخائیل همراه کرد، جوری که گذر زمان رو حس نمی کردم و سریع جلو می رفتم.
البته این رو فاکتور میگیرم که هرچند صفحه باید برمیگشتم ببینم این آدمی که داره درموردش صحبت می کنه دقیقا کی بود، که از مشکلات خوندن ادبیات روسیه هستش:))
به نظر میرسه چخوف هم نویسنده ی منه و قصد دارم بازم کتاب های بیشری ازش بخونم. 
**
با شروع کتاب شما کنار میخائیل زندگی روزمرش رو مشاهده می کنید. زندگی مردی که برخلاف اجداد تحصیل کردش علاقه ای به زندگی مثل اون ها نداره و می خواد برای خودش زندگی کنه. تو جامعه ای که همه درحال قضاوت کردن همدیگه هستن. شهرنشین ها روستایی هارو وحشی و بی فرهنگ میدونن و روستانی ها اونارو آدم های مرفه بی درد و بی دغدغه می دونن. و همه ی این آدم ها تنها برای حرف مردم زندگی میکنن و کسی که بخواد برای خودش زندگی کنه رو طرد می کنن.
 البته برای ما کاملا قابل درکه و اینکه آدم هایی در یک جای دیگه جهان هم فرهنگشون مثل ما هستش، قسمت جالب ماجرا بود.
در آخر نمره ی من به این کتاب: 4
        

          داستان اول ابتدا کمی جذاب و سپس سرد تمام شد
داستان دوم بیش از حد ساده