"موش و گربه" قصیده بلندی است در شرح تزویر و ریاکاری گربه ای به ظاهر عابد، گربه ای که می تواند نماد سفاکان عابدنمای تاریخ باشد. گربه ای خُم شکن که اساس حیاتش بر پایه تزویر است، و باز موشانی که لحظه لحظة رفتارشان در عین ناباوری، توجیه وجود گربة سفاک است. قصیده بلند "موش و گربه" به گروه سنی خاصی تعلق ندارد و در طراحی و تصویرسازی کتاب نیز به این ویژگی توجه شده است. گو اینکه تصاویر کتاب می توانند خود خوانشی باشند تصویری از شاید مشهورترین قصه منظوم ایرانی. عبید زاکانی (حدود اوایل قرن هشتم هجری قمری) در ادبیات سرزمین ما ایران جایگاه والایی دارد. وی بی گمان بزرگ ترین طنزپرداز فارسی است و در جهان نیز نظیرش را به سادگی نمی توان یافت. آثار عبید زاکانی و به ویژه موش و گربه بیش ترین اقبال را داشته و محبوب همة دوران ها بوده است.