ای وای و ای وای از این داستان. جگرم آتش گرفت کمی:( چرا آخه انقدر عجله؟ چطور در آن و لحظه خون جلوی چشم آدم رو بگیره و تمام دوستی و رفاقتش رو فراموش کنه؟ مگر نه که تو فقط با آدم‌هایی می‌تونی زندگی کنی که قبلش بهشون اعتماد کامل پیدا کردی؟ کاش تو لحظات حساس این رو یادمون نره.
        

          بسم الله 

بازهم هدایت و سیاهی...
داستان توهم یک خیانت‌‌...