حدودا دو هفته ای میشه که این کتاب رو خوندم 
چند روزی فکر کردم که اگر نویسنده بودم و این داستان رو نوشته بودم هدفم چی بود...
به این رسیدم که شاید به جز نوشتن یک داستان غیر عادی نویسنده میخواسته بگه برای عروج  و اوج گرفتن باید وزن کم کرد، باید سبک بشی تا بتونی بالا بری، باید تعلقاتت رو کنار بذاری ...
نمیدونم نظر شما چیه؟
        

          محتوای جدید داستان قشنگ بود.
مردی که باتوجه به بیماری عجیبی که درگیرش شده ،مهربانی رودترویج می‌کنه. 
شاید برای آخرین کار بتونیم به بقیه انگیزه تلاش بدیم.
        

          این کتاب دیدگاه جالی درباره مرگ، زندگی در لحظه و کمک به دیگران ارائه می دهد که به نوبه خودش جالب است. اما پایان به نوعی غیر منطقی و غیر منتظره بود بطوریکه که اصلا من راضی نکرد و بسیاری از سوال های من را بی انکه پاسخ بده رها کرد. 
        

          اصلا این کتاب مترجم هم داشته یا زحمت کل کار روی دوش گوگل ترنسلیت بوده؟ واقعا ویراستار هم داشته؟ مطمئنم حتی یک نفر در نشر روزگار دو صفحه از این فاجعه‌ی سرشار از انواع غلط‌های نگارشی و ترجمه رو نخونده که ببینه چی دارند به خواننده عرضه می‌کنند! این اولین و آخرین کتابی بود که از این انتشارات خوندم.