اگر بخواهم راستش را بگویم اول که به سراغ این کتاب رفتم فکر کردم با یکی دیگر از کتابهای زرد روانشناسی مواجه خواهم شد. اما باید بگویم اشتباه می‌کردم. برخلاف تصورم این کتاب مطالبی جدید و نو برای من داشت و روزنه ای جدید به دنیای روانشناسی برایم گشود.
اولا که این گفتگو محور بودن کتاب را خیلی پسندیدم و باعث شده بود کتاب اصلا خسته کننده نباشد و شما فکر کنید به تماشای یک برنامه تلویزیونی جذاب نشسته اید.
دوم اینکه این تاکید دکتر پِری بر روابط انسانها و اهمیت این موضوع از همان روزهای اول تولد و تاثیر رفتارهای بیرونی بر عملکرد مغز خیلی برایم جالب بود. 
سومین نکته جمله ای در کتاب بود که به نظرم واقعا جای تامل داره و آن اینکه مغز انسان برای زندگی در دنیای مدرن ساخته نشده.
چهارمین نکته ای که از این کتاب یاد گرفتم اهمیت حفظ تعادل در زندگی هست. اینکه هر فردی برای اینکه وضعیت خودش را در زندگی متعادل کند باید راه منحصر به خودش را پیدا نماید. مثلاً یکی با پیاده روی دوباره به تعادل برمی‌گردد و یکی دیگر با رفتن به مهمانی به این تعادل می‌رسد. 
و آخرین نکته اینکه در مواجهه با کسانی که دچار مشکلات روحی شدند بهتر است به جای اینکه بپرسیم در چه وضعیتی هستی  بگوییم: چه اتفاقی برایت افتاده؟