"خنده دار است اینکه وقتی کسی را دوست داری، ناخوشایند ترین چیز ها هم دوست داشتنی می شود."
        

          فکر کنم نویسنده کتاب اول به موضوع خودکشی ،  افسردگی و اضطراب اجتماعی فکر کرده بود و بعد تصمیم گرفته بود که یه کتاب در قالب رمان واسه درک کسایی که با این مشکل ها دست و پنجه نرم می کنن بنویسه، داستان فضای سورئالی داشت. نویسنده به خوبی اون احساساتی که شخصیت ها داشتن رو توصیف می کرد و غم و سنگینی که روی شخصیت ها بود رو خوب به مخاطب انتقال می داد. شخصیت پردازی واقعا مناسب بود. پایان داستان باز و برداشت آزاد بود . سیر داستان یه خورده کلیشه ای بود اما از اون جایی که هدف نویسنده یه چیز دیگه بود و کتاب تینیجری طور نوشته شده و مخاطبش نوجوان ها هستن نمی شه به این موضوع ایراد گرفت. در کل تجربه جدید و خوبی بود.