فرایند ساخت داستان ها، فرایندی طبیعی است که به فرد در فهمیدن خود و تجربه هایش یاری می رساند. در این فرایند، انسان رویدادهای زندگی اش را در یک الگوی منسجم و به هم پیوسته که با احساسات و افکار همراه شده است؛ سازمان دهی و یادآوری می کند. پیامد این فرایند ایجاد احساس توانایی پیش بینی و کنترل زندگی در فرد است. ساخت و معنادهی به تجربه ها موجب افزایش قابلیت کنترل بر تأثیر هیجانات می شود و تجزیه وتحلیل آن ها را ساده تر می کند. درنتیجه این فرایند، شخص کمتر به نشخوار فکری می پردازد. کتاب پیشرو، به مباحثی پیرامون تاریخچه، فلسفه، اهمیت و جایگاه زبان و استعاره در روایت درمانی پرداخته است و آن را به شکلی کارکردگرایانه در مشاوره بازتعریف می کند، ازاین رو روایت درمانی؛ رویکردی خلاقه به زندگی ست، جایی که انگاره ها جان می گیرند.