ریسکِ اجبار همیشه پیرامون انتخاب‌های افرادی که در بازار فعالیت می‌کنند پرواز می‌کند. تا چه میزان برابری برای تضمین این موضوع لازم است که انتخاب‌های بازار، آزادانه باشند و نه اجباری؟ تحت چه شرایطی بازار آزاد واقعاً آزاد است؟

آیا جامعه عادلانه به دنبال ترویج فضیلت شهروندانش است؟ یا قانون باید نسبت به مفاهیمِ رقیبِ فضیلت بی‌تفاوت باشد که در این صورت شهروندان می‌توانند درباره بهترین شیوه زندگی، آزادی انتخاب داشته باشند؟