داستانی تصویری در شرح جنگ…
کتابی دیگه از نویسندهٔ کتاب محبوبم: اگر کتاب بودم :)
و با اینکه نویسنده اسم خیلی عجیبی داشت، نمی‌دونم چطور یادم مونده بود (اونم با این حافظهٔ چپندرقیچی من!)؛ همین که کتاب رو دیدم گفتم عه این اونه. و تو دلم با خودم خندیدم و وقتی نقاشی‌هاش رو دیدم مطمئن شدم!
قشنگ و تلخ بود…
آخر کتاب یادداشتی داره، که جمله‌ایش تو یادم موند:

همان‌طور كه دبورا اليس، نويسنده مجموعه دختران كابلى، می‌گوید: «اگر كودكان آن قدر بزرگ‌اند كه مى‌شود بمبارانشان كرد، پس آن قدر هم بزرگ هستند كه درباره آن بخوانند.»
        

          این کتاب عالیه😭😭😭

جنگ در آرزوی افتخار است، افتخار سوزاندن همه‌چیز.

خوراک جنگ حرص و کینه و نفرت است.

جنگ چیزی نمی‌شنود، چیزی نمی‌بیند و چیزی احساس نمی‌کند. 
        

          تصویرگری ۴ و متن کتاب ۳