از کودکی عاشق کبوترها بودم. فقط این‌ها بودند که وفتی پر می‌کشیدند، پیشت باز می‌گشتند، خلاف آدم‌ها که همیشه می‌گذارند و می‌روند.

گفتم:" من پوستم تیره‌ست، اما قلبم روشن روشنه!" گفت:" قلب به چه دردی می‌خوره! توی این دوره زمونه فقط پول به درد می‌خوره."