مغزت را به کار بینداز!

احتمالاً این جمله را شنیده‌اید یا شاید در حین سروکله‌زدن با مسئله‌ای دشوار یا زمانی که سعی داشته‌اید به خودتان توصیه کنید که فردی منطقی باشید، آن را زیر لب زمزمه کرده‌اید. این جمله فرمانی رایج است که در میان گرفتاری‌های زندگی روزمره صادر می‌شود.

فرهنگ ما بر این موضوع اصرار دارد که مغز تنها جایگاه تفکر است. اما آنی مورفی پال در این کتاب بیان می‌کند که ذهن شبیه پرندۀ آشیانه‌سازی است که چوب‌ها و شاخه‌ها را جمع می‌کند و از مصالحِ دردسترس، یک کلِ واحد می‌سازد. این مصالح شامل احساسات و حرکات بدنی ما، فضاهای فیزیکی که در آن یاد می‌گیریم و کار می‌کنیم و ذهن‌ افراد دیگری است که با آن‌ها تعامل داریم.

تا زمانی که به فکر‌کردن در درون مغز بسنده کنیم، محدودیت‌های این اندام دست و پای ما را می‌بندد. اما اگر بخواهیم و مهارت آن را کسب کنیم که به بیرون از این چارچوب برسیم، تفکر ما نیز می‌تواند دگرگون شود. تفکر ما می‌تواند به اندازۀ بدنمان پویا، به اندازۀ فضاهای پیرامونمان دلباز و به اندازۀ روابطمان غنی باشد؛ همچنین می‌تواند به اندازۀ کل جهان هستی وسیع و پرظرفیت باشد.

#ذهن_توسعه_یافته
#نشر_نوین
#آنی_مورفی_پال
#معرفی_کتاب