معمولا دانشجویان ایرانی این حکایت را شنیده اند که پس از شکست ایرانیان از روسیه در دوران قاجار، عباس میرزا شاهزاده نواندیش ایرانی به دنبال پاسخ به این سوال برآمد که چرا ایرانیان بر خلاف دوره های پیشین تاریخ‌شان نتوانستند از پس روسیه برآیند و در جنگ شکست خوردند.
این را نیز می‌دانیم که برای پاسخ به این سوال و حل این بحران، نایب السلطنه ایران چند دانشجو را برای تحصیل به خارج از ایران فرستاد. ما تا حدی با نام میرزا صالح شیرازی که یکی از این دانشجویان بود آن هم به واسطه سفرنامه اش آشنا هستیم اما در مورد سرنوشت دیگر محصلین تاکنون متن موثقی به زبان فارسی نداشتیم. 
نایل گرین، استاد تاریخ اسلام در دانشگاه لس آنجلس بیش از نه سال از وقت خودش را صرف یک بررسی تطبیقی کرده است و با بررسی اسناد وزارت امور خارجه بریتانیا، نسخه های خطی، مدارک و آرشیوهای مختلف انگلیسی و فارسی تلاش کرده تا زندگی این محصلین را در انگلستان روایت کند.نویسنده همچون یک راوی دست ما را می‌‌گیرد و مخاطب را با داستان زندگی این شاهزادگان ایرانیِ جویای علم آشنا می‌سازد. 
اینکه چگونه این دانشجویان در ابتدای ورود به غربت سردرگم بودند، اینکه چطور پول چندانی در بساط نداشتند و البته خوش گذرانی و ولخرجی‌شان نیز صدای سرپرستشان را درآورده بود، اینکه چطور همت کردند و زبان انگلیسی آموختند و برای کسب درآمد -در انگلستان آن روز که سخت به زبان فارسی نیاز داشت- به آموزش متقابل فارسی و یادگیری انگلیسی پرداختند و البته اینکه با تلاش و رایزنی‌های فراوان به دانشگاه آکسفورد و کمبریج راه پیدا کردند اما به دلایلی هیچ گاه دانشجوی رسمی آن دانشگاه‌ها نشدند. 
میرزا صالح در میان این شاهزادگان  بیش از دیگران درخشید و با یادگیری زبان انگلیسی، فرانسه و لاتین با همراهی دوستانش به جمع بزرگان و مقامات انگلیسی پای گذاشت. او به تدریج صاحب ذوق و منشی دیپلماتیک گردید و آداب و رسوم انگلیسی را نیز یاد گرفت. 
مطالعه کتاب به ما کمک می‌کند تا اولا درکی متفاوت از مواجهه ایرانیان با تجدد پیدا کنیم و دوما این نکته را دریابیم که هیچ وقت دنیای سیاست سیاه و سفید نیست و آشنایی از نزدیک با جهان‌‌های دیگر تا چه حد می‌تواند مفید باشد به خصوص که این محصلین به عمق زندگی و فرهنگ مردم انگلستان راه یافتند و به تعبیری " انگریزی" شدند. 
پس از چهار سال هر کدام از این محصلین با بازگشت به ایران نقشی در حد و اندازه خود ایفا کردند:
آوردن دستگاه چاپ، تلسکوپ، انتقال فنون نظامی و وسایل جراحی و پزشکی و همچنین آشنایی با تاریخ و سیاست از دستاوردهای این سفر بود.
        

          از جمله مترجم‌هایی که کارشان را دنبال می‌کنم و هر کتاب جدیدشان را می‌گیرم، یکی هم دوست قدیمی و عزیزم امیرمهدی حقیقت است که از سال‌های دور شاهد تلاش‌هایش بوده‌ام و می‌دانم برای ترجمه‌هایش چقدر وقت می‌گذارد و وسواس به خرج می‌دهد. نمونه‌اش هم این کتاب. «عشق غریبه‌ها» روایتی است خواندنی از ماجرای سفر محصلانی که عباس میرزا ولیعهد، دو قرن پیش به انگلستان فرستاد تا علوم روز را یاد بگیرند. معروفترین چهره این گروه، میرزا صالح شیرازی، از پیشگامان چاپ و روزنامه در ایران است که سفرنامه‌ای هم نوشته و این سفرنامه، مورد استفاده نویسندۀ آمریکایی این کتاب هم بوده اما او بجز این سفرنامه از بسیاری منابع و آرشیوها و اسناد دیگر هم استفاده برده و در کتاب «عشق غریبه‌ها» روایتی جذاب و زنده از لندن عصر جین آستن به دست داده و حضور ایرانیانی که اتفاقاً بسیار هم مورد توجه محافل و بانوان اشرافی بودند. ترجمه کتاب را هم خودتان می‌توانید امتحان کنید و تصدیق بفرمایید که چه خوب و روان است. حتی کیفیت چاپ عکس‌های کتاب هم خوب و مناسب است و معلوم است که برای تهیه آنها وقت گذاشته شده و صرفاً عکسی از کتاب مرجع ترجمه نیست. خلاصه که در این روزهای بی‌صفا، با این کتاب حسابی صفا کردم
        

          در بیان موارد تاریخی خوب بود
ولی خوب داریم تاریخ فی مابین ایران و انگلستان را در رابطه با محصلان ایرانی که برای کسب مهارت و تحصیل به آنجا رفته آمد از دید یک انگلیسی مطلب میخوانیم
متن را اگر خواندید متوجه میشوید که این جناب نایل گرین سزاوار دریافت عنوان «Sir» است 
او سرباز راستین ملکه‌ی انگلستان بوده
چنان با ظرافت 
انگلستان را گل و بلبل
محصلان مفت خور و هوس باز و انگل
ایران مسبب بدبختی خودش 
و انگلستان را دلسوز و همچون مادر مهربان برای ایران و ایرانی نشان میدهد
کسی که اندکی تاریخ خوانده باشد
میداند 
رذل تر
بیشرف تر
و مکار تر از انگلستان در برابر ایران نبوده
انگلستان چه در برابر ایران و سایر مللی که همچون زالو خونشان را مکیده جز دزدی راهزنی دخالت چیزی نداشته
اصلا بهتر است بجای انگلستان گفته شود انگل‌ستان، یعنی جامعه و حکومتی انگل و دزد و راهزن
چقدر تلفات دادیم به خاطر قحطی که مسبب آن انگلیس بود؟
و اما ناشر
نشر چشمه
نشری که به سبب آثار انتشار دهنده و خط فکری اش، خوب معلوم است و بهترین گزینه برای انتشار این گونه کتب است،
و جالب تر اینکه در دولت آنگلوفیل جناب آقای دکتر حسن آقای روحانی این کتاب برنده کتاب سال هم میشود ...
ای بابا بگذریم ...