در این کتاب مولف این نظریه را مطرح کرده که ابن‌سینا با دنباله‌روی از فارابی و گذر از فلسفه یونانی و تعقل محض به حیرت فلسفی رسیده و طریق اشراق را در پیش گرفته است . مولف بر این عقیده است که فارابی برای اولین بار در صدد صلح بین افلاطون و ارسطو برآمده ولی با گذر از این امر  فلسفه اسلامی را پایه ریزی نموده که هدف نهایی آن شناخت خداوند می‌باشد. مولف در تبیین این مسئله تفاوت بین سلوک و متد را عنوان و با مدد این تفاوت به اثبات تفاوت در روش فلاسفه اسلامی و یونانی پرداخته است. کلا با خواندن این‌کتاب ذهن درگیر مسایلی می‌شود که تازگی داشته و افق جدیدی  را در مطالعات ابن‌سینا شناسی و فلسفه اسلامی باز می‌کند.