کتاب از یه عالمه جمله بی‌سر و ته کوتاه و اکثرا بی خود و بی معنی تشکیل شده که از همون 10 صفحه اول روان آدم رو بهم میریزه
ولی از طرفی جالبه چون آدم مجبوره عین چی فکر کنه بفهمه قضیه چیه که خوب متاسفانه نتیجه ای هم لااقل برای من نداشت 
جز اینکه حالا دیدگاهم نسبت به مثلا جیمز جویس «ص» و بکت «رح» از سوپر من هایی که یکهو مدل نوشتن رو عوض کردن به کسایی که موفق شدن عوض شد 
ولی واقعا سبک نوشتن کسشری داره این گرترود استاین واقعا نمیشد نگم 

داستان راجب یه آیداست ، آیدا استراحت میکنه ازدواج میکنه و دوباره استراحت میکنه بعدش یکهو میزاره میره ، از این شهر به اون شهر باز همون کار های قبلی 
ویژگی خاصی جز بله گفتن و خوب شنیدن نداره اما هر جا که میره خلق الله میریزن دورش میخوان ببیننش