اول:
 مجموعه‌ی نمایشنامه‌های سعید تشکری که شامل یک تریلوژی ( سه نمایشنامه که موضوع یکسانی دارند) و سه نمایشنامه‌ی دیگر است.

دوم:
تشکری مفاهیم ارزشمندی را محور آفرینش این نمایشنامه‌ها به کار برده‌است و انسانیت و توجه به ارزش‌های انسانی در لابه‌لای تاریخ سوای مکان و زمان به چشم می‌خورد.
سوم:
موضوع تریلوژی جنگ است. جنگ و نسل کشی‌های تاریخ معاصر. جنگ، جنگ است و اثرات جبران‌ناپذیر و تلخ خود را دارد، فرقی ندارد در ایران باشد، در صربستان باشد، در فلسطین باشد و... .
 نمایشنامه‌ی دوم چاشنی مذهبی، سنتی و تاریخی دارد که ما را با یکی از میراث‌های فرهنگی و سنتی ایران که در یونسکو به ثبت رسیده‌است آشنا می‌کند، مراسم قالیشویان.
نمایشنامه سوم از عاشورا می‌گوید البته نه آنگونه که همه گفته‌اند.
نمایشنامه چهارم روایت هنرمند و هنر و عشق و رفاقت و حقیقت زندگی‌ست. 
محتوای نمایشنامه‌ها را دوست داشتم. قلم نویسنده در آفرینش شخصیت‌‌ها و دیالوگ‌هایشان  جذاب بود ولی بعضی نمایشنامه‌ها بیشتر به چشم می‌آمدند چون پخته‌تر بودند. مانند تریلوژی وقتی زمین دروغ می‌گوید.
من کتاب را به علاقمندان ادبیات نمایشی پیشنهاد می‌کنم.