جا داشت مطالب، ساختارمندتر و منظم‌تر نوشته بشن.
        

          برای آشنایی با حدیث و لوازمِ آن این کتاب می تواند از بهترین کتاب های موجود باشد.
چنان که از نامِ کتاب پیداست، این کتاب درباره ی علم حدیث نیست، بلکه درباره ی فهم حدیث است. دقتِ نویسنده در کتاب مشهود است؛ وی ابتدا به راه های فهم حدیث (فرایندِ فهمِ حدیث) و سپس به موانعِ فهمِ حدیث می پردازد.
این دو بخش، که حدودِ هشتاد درصدِ کتاب را تشکیل می دهد، بسیار خواندنی است، به خصوص مثال هایی که نویسنده، لا به لای بحث ها می زند، بسیاری از سوالات و مسایلِ روزمره مان را هم حل می کند.
البته، هنوز سوالات اساسی تری  -خارج از بحث های کتاب- برایم باقی مانده است. که البته طرحِ بحثش این جا نیست.

اصطلاحِ «جماعتِ دیندار» را به دلایلی نمی پسندم -شاید ناشی از تعبد باشد- اما این کتاب را در درجه ی اول به جماعتِ دیندار توصیه می کنم، کسانی که بیشتر با حدیث (یا روایت) برخورد دارند و مانندِ من و خیلی های دیگر از آن در زندگی استفاده می برند.
جدای از جماعت دیندار، به ائمه ی جمعه سراسرِ کشور توصیه می کنم -کاملاً جدی و قاطع می گویم- چراکه اخیراً فهمیدم و دیدم که بسیاری از آخوند های ما، سوادشان در حدِ این کتاب چهار واحدی دانشگاهی هم نیست (این ها را یک روحانی زاده می گوید، بعید می دانم جای خرده گیری داشته باشد)
در درجه ی دوم، به آن دسته از دوستانِ حقیقت جویی توصیه می کنم که کم و بیش، دیر و زود، دیروز یا فردا، درگیر این مسایل شده یا می شوند، چه در حیطه ی زندگی و چه در ساحت پژوهش.
        

          بسیار عالی و تحقیقی است. خواندنش و به کار زدنش بر حدیث پژوهان فرض است.