از ما بستانی دل و ما را ندهی دل با ما چه سبب هست تو را، یا چه شمارست ما را بِه از این دار و دل ما بِه از این جوی من هیچ ندانم که مرا با تو چه کار است هرگاه که من جهد کنم دل به کف آرم بازش تو بدزدی ز من این کار نه کار است

خرّم او باشد که با او دوست، دل، یکتا کند