(بوعلی) اگر در مساله ای سرگردان می ماند و به حد وسط برهان دست نمیافت، چنین میکرد: از تامل دست می شست، به مسجد می رفت و نماز می گذارد. به درگاه الهی متوسل می شد و از او یاری می خواست ، تا اینکه خداوند متعال مشکلش را می گشود.