تاریخ  همواره  شاهد ویژگی های  منحصر به  فرد ملل  و اقوام  بزرگ  بوده  است . هر یک  از این  اقوام  نسبت  به  جهان  اطرافش  و ارتباطش  با این  جهان  به  نگرش های  خاص  خویش  دست  یافته  است . برای  مثال ، یونیان  باستان  مبتکران  و خالقان  بزرگی  بودند. آن ها به  ارزش  فردی  انسان  اعتقادی  عمیق  داشتند و همواره  حامی  آزادی  بیان  فردی  بودند. به  زیبایی  عشق  می ورزیدند، زیبایی ای  که  در جای  جای  طبیعت  رد و نشانش  را می دیدند. یونیان  خلاقیت  فردی  خویش  را با عشقشان  زیبایی  ادغام  کردند و در عرصه  هنر، مجسمه سازی ، معماری  و ادبیات  آثار بدیع  و باشکوهی  پدید آوردند، قابلیت  و استعداد خاصی  که  در آن  زمان  به  شالوده  ماهیت  ملی  یونانیان  شکل  می داد، روح  خلازز ایشان  بود. از دیگر سو، رومی ها در عرصه  فرهنگ ، دستاوردهای  بدیع  چندانی  نداشتند. دلیل  این  امر آن  بود که  رومی ها فرد را بیش  از روحی  آزاد و رها، بخشی  از چیزی  عظیم تر و مهم تر یعنی  جامعه  قلمداد می کردند. در روم  فرد همیشه  تابعه  نظم  بود، حکومت  روم  نیز براساس  قوانینی  منصفانه ، ثابت  و محافظه کارانه  اداره  می شد.