خیلی ایده ی نوشتن این کتاب رو دوست داشتم.
یه خونه که تبدیل بشه به مکانی امن برای خانم‌های بی‌خانمان و بد سرپرست، برای کسانیکه از هر لحاظ به بن بست رسیدن ، مکانی برای آسایش و اجازه دادن برای بال و پر گرفتن استعداد .
        

          درمورد آدمهایی که میخوان فرصت های جدیذی در زندگیشون پیدا کنن و دراوج ناامیدی ، به امید برسن ... باالهام از زنان تاثیر گذار تاریخ بریتانیا 
        

          امتیازی نمیدم چون اگر امتیاز بدم باید از چارچوب خودم خارج بشم.
اگر امتیاز بدم باید شخصیت پردازی و داستان و جذابیت و هیجانش را درنظر بگیرم.
اما همه‌اش به عادی‌سازی همجنسگرایی که به وضوح در کتاب هست نمیارزه.
برای شنیدن همچین داستان‌های امید بخشی کتاب‌های دیگه ای هم هست....
هر چی اولش لذت بردم، زهرم شد.