رصد صبح جای مهمی از مسیر شعر را پر کرده است و نقش مهمی هم دارد. بازار کتاب پر است از کتاب های آموختن قالب و وزن و قافیه ( با هر کیفیتی ) و کتاب های شعر شاعران جوان (با تنوع در نشر و اسامی آدم ها و گاهی محتوا و جهت گیری های بسیار شبیه و طراحی جلدهای وسوسه برانگیز و اسم های ساده یا  عجیب و پیچیده ادبی ) . اما جای خالی نقد دقیق شعر واقعا محسوس است آن هم برای یک‌مخاطب عام یا بهتر بگویم یک شاعر جوان و تازه کار که نه حوصله  اش را دارد نه سوادش را که بخواهد تاریخ ادبیات فارسی را از منابع و مراجع دست اول بخواند  و نه می تواند از شعر دل بکند . مخاطب "رصد صبح" دقیقا همین دسته از شاعران نسل جدید هستند . این کتاب فرصت ویژه ای برای شنیدن نقد ها و نکات کاربردیست و به لحاظ تنوع شاعرها و اشعار به گونه ای ست که اشتباهات متنوع اما مشترک و رایجِ بسیاری در آن ها مورد تذکر قرار می گیرند ، که به نظرم به بسیاری از آن ها مبتلا  بودم و ممکن است خیلی از شاعران جوان هم مبتلا باشند و حتی بی خبر ! خلاصه مطلب این که  چراغ راه است و نمونه کتاب های مشابهی اگر باشند بسیار به مطالعه آن ها نیازمندیم ...

پ ، ن : شاید آدم نسبت به شعر خودش یک حس دلسوزانه یا خوشایندی داشته باشد که وقتی در موضع نقد قرار می گیرد پذیرشش کمتر باشد و گاه سعی در توجیه کاستی های اثر داشته باشد یا در مواردی خودش به دلیل آنکه حالت منجر به سرودن شعر و فضای آن را زیسته خیلی متوجه ابهام و نارسایی کارش نشود . اما وقتی شعر دیگران نقد می شود _شاید به دلیل ذات خود دوستی آدم!_ گاردش بازتر است و زود به کم و کاستی ها واقف می شود . اینجاست که اگر یکمی موتور انصافش را روشن کند ، نمونه های مشابه آن ناکارآمدی ها و آسیب ها را  از شعرهای خودش گوشه ذهنش می آورد و این یک شیوه خیلی موثر برای اصلاح و بهبود اشعار و انتخاب جهت درست تر در مسیر شعر و شاعری ست.


طولانی شد؟! اشکالی ندارد ، کتاب پرباری ست و نمی شود خیلی خلاصه درباره اش حرف زد🌱🤝🏻