جنبش زنان به ما امکان داد به قلمرو حرفه ای دست پیدا کنیم، اما برای موفقیت در آن نیاز داشتیم مثل مردان رفتار کنیم و آن ویژگی‌های نرم خویانه‌ای را سرکوب کنیم که در جهان مردانه بی ‌ارزش تلقی می‌شوند. هم زمان، به خاطر اینکه زیادی پرخاشگر یا قاطع هستیم از ما بدشان می‌آید. به این ترتیب، در معرض انتخابی نامبارک قرار داریم: موفق و حقیر باشیم یا محبوب و ناتوان. زنان در محل کار هم تحت فشار بیشتری برای اثبات خود هستند و هم در معرض آزار جنسی و حقوق کمتر. مَخلَص کلام اینکه، ما دیگر این وضعیت را نمی‌خواهیم. معتقدم که زنان با توسعه و ترکیب شفقتِ خودِ نرم خویانه و مقتدرانه بهتر می‌توانند خود واقعی‌شان را محقق کنند و تغییرات مورد نیاز را در جهان پیرامونشان به وجود بیاورند.