کتاب بسیار دقیق و خوبی بود که خواندنش قبل و بعد از مطالعه کتاب کانت واجب است. نمیتوانم چندان گزارش مبسوطی از این کتاب بدهم فقط تجربه خودم را میگویم. بهترین آورده این کتاب برایم این بود که سه ضابطه فلسفی مهم را به شکل واضح مطرح کرد. 

ضابطه قانون کلی: تنها بر اساس قانونی عمل کن که بتواند بدل به قانونی عام شود
ضابطه قانون طبیعت: چنان عمل کن که گویی بناست رفتار تو یکی از قوانین طبیعت شود
ضابطه غایت فی نفسه: چنان رفتار کن تا بشریت را چه در شخص خود و چه در شخص دیگری همیشه به عنوان یک غایت به شمار آوری و نه هرگز همچون وسیله ای

محاجه کانت با کسانی که به دنبال فلسفه مردم پسند هستند را خیلی خوب باز کرده و سختگیری کانت در بیرون کردن "تجربه" و "تمایل" از حوضه دریافت فلسفی را کاملا تشریح کرده. آخرش هم نگاه کانت به آزادی را تعریف کرده. جذاب ترین بخش کتاب (چه در متن کانت چه اینجا) مربوط به بحث درباره وظایف اخلاقی کامل و ناقص و چهار مثالی است که کانت زده: خودکشی کرد، وعده دروغ دادن، نیکوکاری کردن و پرورش استعدادها.