"لغت موران" یکی از رساله های فارسی شیخ اشراق شهاب الدین یحیی سهروردی (مقتول 587) است که بیش تر جنبه ی صوفیانه دارد. در این رساله  شیخ اشراق درباره ی مساله ی سلوک راه باطن سخن می گوید؛ راهی که سالک را از اتاق یا چاه تاریک، یعنی از مکان و جهات، بیرون می برد به ساحت ملکوت یا عالم مثال و به انوار مجرد و قرب حق تعالی یا نورالانوار هدایت می کند. این معنی را سهروردی با استفاده از تمثیل های متعدد بیان می کند. رساله ی لغت موران مشتمل بر یک مقدمه و 12 فصل است. اولین فصل، داستان گفت و گوی چند مور با یک دیگر است و نام رساله  نیز از آن گرفته شده است. کتاب حاضر، تصحیح دیگری است از رساله ی "لغت موران" که از روی هفت نسخه ی خطی صورت گرفته است.