اینکه یک کتابی رو بخونم که نویسنده از زبون حیوانات مطالبش رو نوشته برام جالب بود، خوندن کتاب برام دردناک بود، چون بیشتر داستان ها حاوی اذیت و آزاری بود که از جانب انسان به حیوانات می رسد.
        

          طنزهای یک‌صفحه و نیم‌صفحه از زبان حیوانات که هر صفحه به یک حیوان اختصاص دارد و از زبان او و درباره یک اتفاق خاص در زندگی‌اش روایت می‌شود.
کتاب بدی نیست و غافلگیری‌هایی دارد ولی می‌توانست بهتر باشد. بخشی که برای اولین‌بار در این کتاب باعث خنده خودم شد همین قسمتی است که تصویرش را گذاشتم. بند اول که در عکس جا نشد می‌گوید: «اینجا هیچکس زبانم را نمی‌فهمد حتی صاحبم که مرا با زحمت زیاد از ورامین به پاریس آورده.» تصویرسازی همین یک جمله کافیست تا گاه و بیگاه خنده به سراغ‌تان بیاید؛ از انواع روش‌های حمل غیرمجاز گربه تا روش‌های رسمی و معمول و گران‌قیمت😂
و نکته آخر این‌که:
اگر طنزخوان هستید به یکبار خواندن می‌ارزد.
        

          خاطراتی کوتاه و طعنه آمیز به انسانها که گذران زندگی روزمره حیوانات بوده است. دنیا را از چشمان حیوانات دیدن. 
مخلص و حرف کتاب دو جمله قبلی است. اولین سوالی که احتمالا برای شمای «خواننده این یادداشت» پیش بیاید این است: «مخاطب کتاب کیست؟» . جواب من این است عنوان کتاب تا حد زیادی گمراه کننده است.
نویسنده کتاب خاطراتی جالب و بدیع از زبان هر حیوان (بعنوان راوی اول شخص) نقل میکند که اگر فقط کمی در کتاب غرق شده باشی «باور پذیر» است: گویی خاطره را دست اول از خوده آن حیوان میشنوی. 
«حاصل فعالیت ۱۰ ساله»  ، هدفش «یادآوری حقوق پایمال شده انسانها» است: این را خوده علی رضا غفاری در مورد کتابش گفته است.
کتابی با قطع رقعی که در انتشارات سوره مهر  و در سال ۹۶ منتشر شده است. کتابی ۹۶ صفحه ای که هر خاطره از زبان یک حیوان و کوتاه و مجمل در حداکثر یک صفحه-یک صفحه و نیم آمده است(گاهی هم یک یا چند جمله کوتاه). 
وقتی کتاب را ورق میزنید و خاطرات حیوانات آنرا میخوانید چیزی که حتما توجه تان را جلب میکند این است که این خاطرات از زمان و مکان هایی متفاوت از هم نوشته شده است. از خاطره دایناسور منقرض شده و یوزپلنگ در حال انقراض گرفته تا خاطره اسبی در نقش جهان اصفهان و شیری که در سیرک بزرگ ناپل ایتالیا است. 
نکته پاراگراف قبلی باعث شده که گاهی نویسنده تعابیری به کار بگیرد که برای خواننده کمتر آشنا باشد. «بوقلمون صفت»:
خیلی عجیب است! آدم‌ها به کسی که تا دیروز جمهوری‌خواه بوده و امروز مدافع سرسخت دمکرات‌هاست، می‌گویند: بوقلمون صفت. به نظرم این بی‌انصافی است و پذیرفتنی نیست، چون آن‌ها مرامشان دگرگون می‌شود و ما فقط پرهایمان را هر وقت لازم باشد عوض می‌کنیم، درست مثل آدم‌ها که رنگ مو و چشم و لباس‌هایشان را مدام تغییر می‌دهند و هرگز هم سرزنش نمی‌شوند
و گاهی خاطراتی ملموس و آشنا تر بیان میشود. از مگس:
خودمانیم، این آدم‌های خودپرست که این همه برای نابودی ما هزینه می‌کنند، یادشان رفته که خودشان باعث تکثیر ما هستند.
نسخه الکترونیک کتاب در کتابخوانهای اینترنتی مثل فیدیبو و طاقچه موجود است. همچنین کتاب صوتی کتاب نیز موجود است.

در کل این کتاب خلاقانه نوشته شده است و خواندن آن خالی از لطف نیست.