رهبران اقتداگر در عمل کما بیش برای حفظ قدرت خود تنها به بخش کوچکی از جامعه نظیر جمعی از ژنرال های ارتش،مدیران عالیرتبه و همین طور فامیل و وابستگان خود متکی اند تا از حضور آنها در قدرت حمایت کنند.از آنجا که رهبران اقتداگر برای ماندن در قدرت تنها به حمایت جمع کوچکی از افراد جامعه محتاجند به راحتی و گشاده دستی می توانند به آن ها باج دهند نو در مقابل نیز آن جمع کوچک به واسطه مزایا و ثروتی که از این طریق به دست می آورند هیچ گاه حاضر نمی شوند  رهبر اقتدا گری آن ها از حکومت خلع شود  چون در آن صورت آنها نیز از آن مزایا محروم می شوند.آن ها هر کار از دستشان برآید انجام می دهند تا رئیس همچنان در قدرت بماند.به همین جهت شهروندان را به شدیدترین وجه ممکن سرکوب،مطبوعات آزاد را ساکت و معترضان را به شدت تنبیه می کنند.آنها با انواع شکنجه،قتل و آزارو اذیت تاش می کنند رئیس همواره در جایگاه ریاست باقی بماند  و این روند مادام که حق حساب آن ها برسد و سبیلشان چرب شود ادامه خواهد داشت.