ادبیات عرب، اشعار و موسیقی اش بسیار مورد علاقه ی من است. محمود درویش هم از شعرای محبوبم هست اما راستش این مجموعه ی شعرش زیاد به دلم ننشست و احساس کردم که ایراد اصلی هم مربوط به ترجمه است. بیشتر ترجیح می دادم که در کتاب،زبان اصلی شعر در کنار ترجمه اش باشد. اینطوری شاید بیشتر به دلم می نشست.
*********************************************
چند خط از کتاب:

📍چیزی شگفت زده ام نمی کند

نه رادیو، نه روزنامه های صبح،

و نه قلعه های روی تپه ها

می خواهم گریه کنم!


📍به پشت سرم نگاه می کنم،

خودم را می بینم

که در زیر باران دوانم

این جا

آن جا

و آن جا...

آیا بدون آنکه بدانم، خوشبختم!