سقراط[خرسند]: عنان از کف ندهیم. بیایید فرض کنیم افرادی که عشق قدرت دارند هرگز نباید در قدرت باشند. زیرا اگر چنین شود، هیچ‌چیز نخواهیم داشت جز جنگ میان هماوردان قدرت.

این‌ها دو گزینه‌اند که همواره در واقعیت ساده‌ی جوان‌بودن، آغازیدن، و بدین ترتیب، جهت‌دهی به زندگی شخصی حضور دارند: به آتش‌کشیدن یا ساختن. یا هر دو، که البته انجام هم‌زمان این دو کار چندان آسان نیست. یعنی آتش بر پا کنید، و [آن] آتش بسوزاند و بدرخشد، بگدازد و گرما ببخشد و لمحه‌های زندگی را روشن کند. باری، آتش [در نهایت] به‌جای ساختن، ویران می‌کند.