عجب کتابی! از صفحه‌ی اول می‌شود با آن همراه شد و هر صفحه‌ که پیش می‌روی در دلت پروانه‌ها بال می‌زنند.
این کتاب را حتما برای پناه می‌خوانم و می‌خواهم بارهای بعد، آن را با پدرش بخوانند. همه‌چیزش در جهت خلاقیت و روشنی ذهن کودک است اما گمان می‌کنم باید درمورد صفحاتی که راوی به《رعد و برقی بودن》پدرش می‌پردازد دقت ویژه کنیم و با مراعات بسیار و در سن مناسبی سراغش برویم.
شاید بهتر باشد این کتاب برای کودکانی که والدی نسبتا خشمگین دارند،  زودتر خوانده شود و باری از دوششان بردارد یا به‌دردبخورتر باشد و برای مطالعه‌شان، احتیاج به دقت کم‌تری داشته‌باشد.
        

          حس بد یک کودک را هنگامی که یکی از والدینش او را دعوا می‌کند به نمایش گذاشته است.
در میانه‌ی داستان تصویرگری، مطابق با حس کودک، ترسناک و خشن می‌شود. به دلیل ترسناک بودن تصویر پدر در زمانی که کودک عُلقه‌اش را با او از دست داده، برای کودکان توصیه نمی‌کنم. در واقع این کتاب، مخصوص بزرگسال است.