باسم خندقچی در کتاب «نقابی به رنگ اسمان» که جایزه‌ی جهانی ادبیات عرب، بوکر را از آن خود کرده شیوه‌ی روایتی ویژه‌ای را به کار گرفته و به موضوعات پیچیده‌ای مثل آگاهی از خویشن، آگاهی از دیگری و آگاهی از جهان می‌پردازد؛ نیز از تخیل، واقعیت دردناک، تکه‌تکه شدن خانواده، آوارگی، نژادپرستی، آرزوی آزادی و از هر آن‌چه انسان را تحقیر می‌کند، برای نوشتن این رمان ارزشمند بهره برده است.

حالا اشتیاق فراوان دارم که برای تو حکایت کنم.. می‌دانی که فرق زیادی‌ست بین گفتن و نوشتن؟ البته می‌دانی. حکایت کلام است و نوشتن واژه، اما تفاوت بزرگ دیگری هم هست… تفاوت شهرزادی، مراد. زندگی داستان‌سرایی ست. من برای‌ات حکایت می‌کنم تا مثل شهرزاد زنده بمانم که بیشتر از هزار شب در برابر مردسالاری شهریارِ جلاد پایداری کرد. با قصه‌های‌اش در برابر او ایستاد. قصه همان جام مقدس است و من برای‌ات قصه خواهم گفت، دوست من.

تا وقتی برنامه‌ی ضبط نوار صوتی در گوشی‌ام برای ناله و شکوه‌های‌ام جا داشته باشد، برای‌ات حکایت می‌کنم.

فقط کسانی می‌میرند که حق حکایت ندارند و آدم‌های مرده‌ی زنده دوروبَرم بسیارند، دوست من.. زامبی.. زامبی‌های از پا افتاده‌ی طاعون‌زده با جسدهای گندیده‌ی باد کرده…

آه مراد، دارم خفه می‌شوم، نجات‌ام بده.