تخیل آمیخته با سنت‌ها و باورهای ایرانی و اسلامی در داستان‌های آرمان آرین، همان چیزی است که مرا برای خواندن کتاب‌هایش ترغیب می‌کند. این داستان هم به عنوان یک داستان کوتاه نوجوان، ماجرای چندروز یک روستا بعد از مرگ به‌ظاهر عالم روستا را روایت می‌کند و با نگاهی تند خرافات و سنت‌های بی‌پایه و اساسی که بسیاری از ما با آن سروکار داشته‌ایم را به باد انتقاد می‌گیرد. 
تندی کتاب، موضوع آن و حجم کمش، آن را به کتابی بسیار مناسب برای نوجوانان تبدیل کرده که می‌تواند مانند یک صاعقه، جرقه‌ای در ذهن نوجوانان ایجاد کند که هیچ‌گاه از بین نخواهد رفت.
با این حال به نظر من کتاب می‌توانست مفصل‌تر باشد، ارجاعات دقیق‌تری داشته باشد و در مواردی از شعار دادن بپرهیزد لکن در مجموع راغبم باقی کتاب‌های این مجموعه آرین را نیز بخوانم.