ببینید من با بعضی داستان ها و بعضی توصیف ها و جملاتش به وجد اومدم و پایان بندی بعضی داستان هاش قابلیت این رو داشت که آدم رو تا چندین ساعت به فکر فرو ببره اما حس میکنم تجمیع این تعداد از داستان با اتمسفر مرگ اون هم نه مرگ عادی کنار هم کمی برای روحیه خوب نیست و یا حداقل باید هرازگاهی یدونه خوند بنابراین پیشنهاد نمیکنم . اون ایرادی که دوستان به ترجمه گرفتن رو هم میپذیرم البته در همین حد که گاهی اوقات باعث میشد داستان رو متوجه نشی که چی شد و برگردی و پاراگراف آخر رو دوباره بخونی تا بلکه متوجه شی 
خلاصه که این کتاب یکم زیادی خسته است .
        

          قلمروی وحشت شامل داستانک‌های زیادی در اتمسفر مرگ.
داستان‌ها از لحاظ ادبی قابل تحسین است و قلم نویسنده به زیبایی ترس رو بر محیط حاکم می‌کند. اما شاید انتخاب این تعداد از داستان‌های فضای مرگ از سوی نشر چشمه، کار جذابی نبوده باشد که خواننده را خسته کند.