داستان عاشقانه آبکی با روندی که توش پر از نقض بود. بخش معماگونه و جنایی ش هم اصلا قوی نبود.
        

          به عقیده‌ی من رمان‌های اروتیک تینیجری حکم جانک‌فود رو دارند و بهتره بخش عمده‌ی رژیم فکری ما رو در بر نگیره ولی خب باید گفت حتی نوشتن این ژانر هم مهارت میخواد و این خیلی شرم آوره که نویسنده بعد از چاپ بیش از ده رمان کَت و کلفت در این ژانر هنوز انقدر قلم مزخرفی داشته باشه. هما پور اصفهانی حتی در نوشتن محتوای آشغال هم استعدادی نداره. دلم برای درختان بیچاره میسوزه البته من این رمان رو کامل نخوندم اما در جریان داستانش هستم کمی از رمان رو خوندم و غیرقابل تحمله اصلا تعلیق نداره و باید با کتک زدن خودت ادامه‌اش بدی بسیار کلیشه‌ای هست و "شاید" فقط کودکان ده ساله بتونند از خوندن این لذت ببرند اونم دلیلش تطبیق کارکتر مرد داستان با مرد فانتزی دختران نوجوان هست. لطفا برای پول درآوردن فقط فایل کتاباتو بفروش خانم اصفهانی چرا درختای زبون بسته رو قربانی میکنی؟ اصلا چرا سوزنت توی ژانر جنایی گیر کرده؟ میدونی جنایی نوشتن چقدرررر سخته و مهارت میخواد؟ 
در نیمه‌ی اول نوجوانی رمان‌های لوس و آبکی تینیجری میخوندم ولی حتی همون موقع هم قلم این‌ خانم برام قابل تحمل نبود چه برسه به الان که لعنت میفرستم به اون روزهایی که این آت و آشغال‌ها رو میخوندم
        

          ضعیف بود دوستش نداشتم