بهانه‌ای می‌خواستم تا یادم بیاید برای دلتنگ بودن چه استعدادِ غم‌انگیزی دارم.

حوصله‌ام بسیار است؛ چون کودکی نشسته روی دیوار باریکِ خیال و حقیقت که از هر سو صدایش می‌زنند و او میان ابرها دنبال شکلی آشنا می‌گردد.

من حوصله ام بسیار است؛ چون کودکی نشسته روی دیوار باریک خیال و حقیقت که از هر دو سو صدایش می‌زنند و او میان ابرها دنبال شکلی آشنا می‌گردد(:

چشم های من آنقدر سیاه هستند که سال ها بتوانی مخفیانه در آن ها زندگی کنی