آسیموف در این کتاب سعی دارد بگوید  در آینده دور حتی با  وجود پیشرفت های چشمگیر در حیطه  علم روباتیک  باز هم هوش انسان ها می تواند حلال مشکلات باشد و امکان اینکه روبات ها جای انسان را تمام و کمال بگیرند و آدم را موجود بی مصرف و زائدی تلقی کنند وجود ندارد.
        

          من با ترجمه خانم رمضانی خوندم 
خوب بود امیدوارم هر چه سریعتر ترجمه اقای سیمرغ 
هم بیاد این مجموعه کتاب جا داره این دوران هم دیده بشه