آسیموف در این کتاب سعی دارد بگوید در آینده دور حتی با وجود پیشرفت های چشمگیر در حیطه علم روباتیک باز هم هوش انسان ها می تواند حلال مشکلات باشد و امکان اینکه روبات ها جای انسان را تمام و کمال بگیرند و آدم را موجود بی مصرف و زائدی تلقی کنند وجود ندارد.
